एका ‘भयाणू’ने माझ्या मनात प्रवेश केला आहे. हा भयाणू शिंकण्याने, स्पर्शाने नव्हे, नुसत्या विचाराने संक्रमित होतो.
हा भयाणू शिंकण्याने, स्पर्शाने नव्हे, नुसत्या विचाराने संक्रमित होतो. या भयाणूने माझे सारे अंतरंग विषसंकुल झाले आहे. सारे संकल्प संक्रमित झाले आहेत. काय करायचं वाचून, काय करायचं लिहून? काय होणार उद्याचं, या जगाचं? आता या सक्तीच्या भयाण एकांतात, विषाणूपासून बचाव करता येईल, पण भयाणू कसा दूर ठेवता येईल? सर्पयज्ञ करणाऱ्या, तक्षकापासून बचाव करू पाहाणाऱ्या जन्मेजयासारखी माझी अवस्था झाली आहे.......